trzepaczka

trzepaczka
trzepaczka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. trzepaczkaczce; lm D. trzepaczkaczek {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'narzędzie wiklinowe, trzcinowe, metalowe używane do trzepania czegoś w celu oczyszczenia' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'metalowe narzędzie kuchenne służące do ubijania piany z białek jaj itp.' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • trzepaczka — ż III, CMs. trzepaczkaczce; lm D. trzepaczkaczek 1. «narzędzie, zwykle trzcinowe, wiklinowe służące do trzepania, oczyszczania czegoś z kurzu» Trzepać chodnik, dywan trzepaczką. 2. «narzędzie druciane używane w gospodarstwie domowym, zwykle do… …   Słownik języka polskiego

  • trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”